Soms komt het voor dat je, bijvoorbeeld 's avonds voordat je in slaap valt, een geweldig idee krijgt voor een fotoshoot (of iets anders). Meestal kun je daarna de slaap niet meer vatten, maar dat terzijde.
Zoiets deed zich deze week ook voor, met als resultaat iets totaal anders dan wat ik slaapdronken had bedacht. Het ging ongeveer zo:
Na een zonnig bezoekje aan de tuinen van een kasteel, waar de eerste sneeuwklokjes als witte tapijten tussen de bomen groeiden, bedacht ik slaapdronken een scène waarin oude bomen, witte jurken, zon en sneeuwklokjes centraal stonden. Het plan was dan ook om dit volgende dag uit te gaan voeren...ware het niet dat er de volgende ochtend geen straaltje zon te bespeuren was.
Grmbl.
In een mistroostige stemming begon ik te bladeren in mijn schetsboekje, waarin ik mijn ideeën -als ik het niet vergeet- met meesterlijke pennenstreken uitteken -zodat ik ze niet vergeet.
Daarin kwam ik onderstaand schets tegen, die ook nog eens binnen uit te voeren was.
Helaas waren er geen obers in de buurt, en ook geen argeloze personen die voor dit schone karweitje te strikken waren.
Dan maar uitvoeren zonder de obers... Ik dekte de tafel, zette een deftige pruik op, lengde de kostbare melk aan met water, en ging op zoek naar mevrouwen-kleding. Die heb ik niet. Mr. Wederhelft had wel een groot, roze overhemd wat voor een chique outfit door zou kunnen gaan. Ik keek in de spiegel, lachte heel hard en ging deftig likken aan het schoteltje melk.
Na 20000 pogingen was ik echter danig gefrustreerd, voelde me mevrouwerig en stom, en wilde ik de hele poging staken en onder een dekentje kruipen met chocola.
Uit pure recalcitrantie kreeg ik het idee om een 'bad version' te maken . . . juist ja, een schoteltje melk, een chique tafel eneen wilde stoeipoes iemand die erg dorstig is en snakt naar melk ;).
Zo gezegd, zo gedaan. Wederom lachte ik heel hard om mezelf in de spiegel, en naderhand om mezelf op de foto. (Naast een boel frustratie (en spierpijn) geven dit soort dingen mij ook een hoop plezier en leedvermaak :)).
Een 'bad version' kan natuurlijk niet bestaan zonder een 'good version', en na weer een outfitwisseling en wat make-up remover is dit het uiteindelijke resultaat.
Zoiets deed zich deze week ook voor, met als resultaat iets totaal anders dan wat ik slaapdronken had bedacht. Het ging ongeveer zo:
Na een zonnig bezoekje aan de tuinen van een kasteel, waar de eerste sneeuwklokjes als witte tapijten tussen de bomen groeiden, bedacht ik slaapdronken een scène waarin oude bomen, witte jurken, zon en sneeuwklokjes centraal stonden. Het plan was dan ook om dit volgende dag uit te gaan voeren...ware het niet dat er de volgende ochtend geen straaltje zon te bespeuren was.
Grmbl.
In een mistroostige stemming begon ik te bladeren in mijn schetsboekje, waarin ik mijn ideeën -als ik het niet vergeet- met meesterlijke pennenstreken uitteken -zodat ik ze niet vergeet.
Daarin kwam ik onderstaand schets tegen, die ook nog eens binnen uit te voeren was.
(Onderschrift: Chique dame allen in restaurant, likt melk van schoteltje. Rij obers met verse schoteltjes. Sfeer: 's avonds, licht van straat.) |
Dan maar uitvoeren zonder de obers... Ik dekte de tafel, zette een deftige pruik op, lengde de kostbare melk aan met water, en ging op zoek naar mevrouwen-kleding. Die heb ik niet. Mr. Wederhelft had wel een groot, roze overhemd wat voor een chique outfit door zou kunnen gaan. Ik keek in de spiegel, lachte heel hard en ging deftig likken aan het schoteltje melk.
Na 20000 pogingen was ik echter danig gefrustreerd, voelde me mevrouwerig en stom, en wilde ik de hele poging staken en onder een dekentje kruipen met chocola.
Uit pure recalcitrantie kreeg ik het idee om een 'bad version' te maken . . . juist ja, een schoteltje melk, een chique tafel en
Zo gezegd, zo gedaan. Wederom lachte ik heel hard om mezelf in de spiegel, en naderhand om mezelf op de foto. (Naast een boel frustratie (en spierpijn) geven dit soort dingen mij ook een hoop plezier en leedvermaak :)).
Een 'bad version' kan natuurlijk niet bestaan zonder een 'good version', en na weer een outfitwisseling en wat make-up remover is dit het uiteindelijke resultaat.
© Eva Krebbers Photography |